25-03-2014 Hoezo naakt?!

Als ik op het beeldscherm kijk van mijn mobiel kijk zie ik dat het tijd is om op te staan. Alleen mijn hoofd denkt daar anders over en weigert mee te werken. Ik wil koffie! Helaas hebben ze in het studentenhuis geen koffieapparaat dus ik het met een bakje thee moeten doen. Vooruit dan maar, en uiteindelijk zwiep ik mijn benen toch uit bed. Lisette is ondertussen ook al wakker en ik heb zo een gevoel dat die ook nog wat langer had willen blijven liggen. Als ik de gordijnen open doe ontdek ik dat het prachtig weer is en het zonlicht vult ons kamertje. Het warrige gevoel in mijn hoofd verdwijnt en maakt plaats voor een goed humeur! Want vandaag wordt een leuke dag! ‘Ik heb er zin in!’ zeg ik tegen Lisette. Lisette staart me met een blik aan waardoor ik merk dat ze nog niet helemaal wakker is….

‘Het is best raar dat we er met z’n allen zo preuts over doen’ zeg ik zachtjes tegen Lisette, als ik bezig ben om een tepel te tekenen van het naakte model dat voor ons staat.’Is toch niks mis mee?’ Lisette die net zo geconcentreerd bezig is als ik met tekenen knikt, ‘het is ook nog leuk om te doen!’ Ik staar naar de vrouw waarvan ik vind dat ze lef heeft om zo in haar nakie voor een groep mensen te staan die haar allemaal aan het bekijken en teken zijn. Ze heeft absoluut geen modellenlijf, maar staat daar met zoveel zelfvertrouwen dat het prachtig om te zien is. Ik kan alleen maar respect en bewondering opbrengen om zo tevreden met jezelf te zijn. ‘Times up!’ hoor ik de lerares teken zeggen, en het model neemt een andere houding aan waar we ook weer 5 min. de tijd voor hebben om haar te schetsen. In het begin was ik nogal onzeker over mijn schetstechnieken, maar toen mijn eerste streep houtskool op papier stond voelde ik me helemaal thuis. De ruimte had hoge plafonds en er hingen overal kunstwerken. Alle ezels stonden rond het model en je kon een speld horen vallen, zo druk was iedereen bezig. Het rook er naar een mengeling van papier, verf en houtskool. Ik was helemaal in m’n element. Ik merkte dat ik er plezier in kreeg, de tijd vloog om! ‘Are you going to lunch?’ Ik kijk op van mijn tekening en zie het vrolijke gezichtje van Erja. ‘Ow yes! I’m hungry!’ prevel ik in mn beste Engels.

Als Lisette naar het eten kijkt zie ik haar gezicht vertrekken tot een grimas. ‘Vind je vis niet lekker?’vraag ik. Dat was een nutteloze vraag want ze schoof haar bord meteen verder naar het volgende gerecht en schepte daar maar wat extra’s van op. De dreunende hoofdpijn begon weer langzaam op te komen. ‘ik krijg weer hoofdpijn, ik snap niet waardoor dat komt’. Ik vermoede zelf doordat ik ineens te veel ontspanning had, maar Lisette denkt dat het komt door het vele Engels praten en nadenken over wat je wilt zeggen. Zou inderdaad een optie kunnen zijn. Ik ga aan een lange tafel zitten en geniet van mijn warme maaltijd. We praatten gezellig over knäckebröd, Hollandse haring en over de sauna. Alle meiden aan tafel doen hun best om ons thuis te laten voelen en dat geeft een warm gevoel.

‘you can come with us if you like?’ hoor ik lisette vragen aan Erja. Erja heeft ons namelijk aangeboden een lift te geven naar het bowlingcentrum waar we vanavond zijn uitgenodigd. Toevallig moet ze zelf vanavond daar in de buurt zijn dus wilde ze ons best brengen. Dus nodigen wij haar bij ons uit zodat ze niet heen en weer hoeft te rijden. ‘Is that allright with you?’ vraagt Erja mij. ‘Natuurlijk!!’ flap ik er in het Nederlands uit. ‘Oh, I mean ofcourse!’ Ach ja het Engels gaat nog een beetje stroef maar het word steeds beter. Gooi er nog regelmatig een woordje Nederland of fries doorheen maar daar heeft Lisette ook last van en we kunnen er erg om lachen samen.

Ik zwaai naar het aller-dierbaarste in mijn leven en slik even een brok in mijn keel weg. Skype is een uitkomt maar soms ook wel heel moeilijk. ‘Ik mag proefzwemmen mam’ tettert mijn dochter Esmee door de microfoon. Ik steek een duim omhoog en zeg dat ik heel erg trots op haar ben. Ik kijk bezorgd naar het gezicht van mijn man Rein, maar die verzekerd mij dat het afzwemmen pas is als ik terug ben. Opgelucht haal ik adem. Ik brabbel mijn hele enthousiaste verhaal over mijn belevingen die dag, en zij brabbelen gezellig mee terwijl ze hun middagbroodje aan het opeten zijn. Het voelt alsof ik er toch even bij ben, dat doet zowel goed als pijn. En dan is het tijd om af te sluiten want ze moeten weer naar school, ook daar gaat gelukkig alles gewoon door.

‘OH MY GOD!’ Gilt Lisette als ze een strike gooit op de gezellige bowlingbaan. Geschrokken van haar eigen enthousiasme wordt ze knalrood. Ik lig dubbel van haar reactie. Naast ons staan de Duitse medeuitwisselingsstudenten ons gapend aan te kijken wanneer wij helemaal slap liggen om Lisette haar reactie. ‘Ze zeggen helemaal niks terug he?’ zeg ik tegen haar. ‘Nee, volgens mij kunnen ze niet zo goed Engels ofzo, of wij zijn gewoon niet leuk’ grapt ze terug. We proberen al de hele avond een praatje te maken met ze maar ze reageren gewoon niet. Geven alleen antwoord op vragen en verder niks dus wij worden daar best een beetje moe van. Maar ondanks dat hebben we het best naar ons zin ook al bakken we er(op Lisette haar strike na)niet veel van en voelen we ons super sexy met onze bowling schoenen ( not). ‘Those are heavy balls!’ zegt Lisette tegen de Duitsers en ik lig weer helemaal slap van de lach. Het feestje is helemaal compleet als de heren willen gaan roken en Lisette zegt: I’ll trow your balls. Ik geniet van het lachen en de sfeer. Volgens mij weten de heren gewoon niet wat ze met ons aan moeten. We moeten terug naar huis lopen en het wordt al donker dus ik ga mijn jas pakken en mijn eigen schoenen weer aantrekken. Lisette komt giechelend achter me aan.

‘Ik ga in mn bikini douchen hoor’ Ik kijk in het serieuze gezicht van Lisette en moet m’n best doen niet te lachen. Ze vind het dus nog steeds niet prettig dat er geen deuren in de douches zijn. ‘Je moet doen waar jij je prettig bij voelt’ stel ik haar gerust. Dus zo zie ik haar vertrekken naar de douches gewapend met haar bikini en douchespullen.
Ik besluit om nog even in een mooi boek te lezen voordat ik mijn lampje uitknip, welterusten.