29-03-2014 Weekend!!!!
Door: Charlotte de Boer
Blijf op de hoogte en volg Charlotte
29 Maart 2014 | Finland, Kouvola
Zaterdag, zaterdag is een dag waarop je kan uitslapen maar waarom ben ik dan in hemelsnaam zo vroeg wakker! Geïrriteerd gooi ik mijn mobiel aan de kant en draai me nog een keer om, 6:30 op zaterdag zijn geen tijden voor een uitwisselingsstudent die geen kindjes en echtgenoot mee op reis heeft.
09:00, dat is beter! Tevreden pak ik mijn boek om nog even in bed te lezen voordat ik opsta en de dag kan beginnen, ik kan er net zo goed gebruik van maken dat de gelegenheid zich voordoet om nog even lekker te luieren.
Als het tien uur is moet ik er dan echt maar uit. Ook Lisette maakt aanstalten om op te staan. Vandaag is het wasdag en opruimdag bovendien moet ik nog even de bugetzaken op orde brengen van de vrijdag dus genoeg te doen. Het is stil en verlaten in het studentenhuis Lisette en ik zijn de enige meiden die nog in het gebouw rondzwerven en eigenlijk is dat heerlijk. We nemen dankbaar gebruik van de gelegenheid om een lange douche te nemen in plaats van de korte gehaaste douchebezoekjes van door de weeks. We verzamelen alle was en sjouwen alles mee naar de kelder onder het gebouw waar het washok is. De vorige dag had ik al aan een paar meiden gevraagd wat het Finse woord voor start is. Aangezien alles in Fins op de wasmachine is aangegeven, terwijl ik de donkere was in de machine prop ben ik daar dankbaar voor want er is echt geen wijs uit te worden.
Nu alle dingen gedaan zijn die gedaan moeten worden plof ik neer op de bank in de woonkamer. Daar kunnen we nu lekker zitten omdat er niemand thuis is. Morgen hebben we besloten een lange wandeling te maken in de hoop wat van de mooie natuur in Finland op te snuiven. Misschien dat we wat mooie foto’s kunnen maken. Voor vandaag houden we een rustdag omdat we de wasmachine in de gaten moeten houden aangezien we 4 wasjes moeten draaien. En misschien is dat niet zo een gek idee, ik heb de laatste paar dagen last van mijn spieren en erg veel hoofdpijn eigenlijk doet mn hele lijf pijn en het voelt alsof ik hele erge spierpijn heb. Ik denk dat alle spanning van de afgelopen maanden nu los komt omdat ik me hier nergens druk over hoef te maken. De afgelopen maanden gingen als een sneltrein en met alles eromheen is dat me geloof ik niet in de koude kleren gaan zitten. Mijn lijf zegt nu dat het tijd is om even wat gas terug te nemen en aangezien hier dat even kan moet ik dat maar in die 3 weken doen zodat ik vol gas weer verder kan als ik thuis ben.
Ik denk erg veel aan thuis, het is zaterdag en er is geen afleiding die school heet. Ik mis de zelfverzekerdheid en de kalmte van Rein, zijn warmte tegen me aan en zelf zijn gemopper zo af en toe. En in een dagdroom zie ik m door de deur hier heenstappen als verassing. Ik mis het vrolijke geklets van Esmee en haar freubelrommel op tafel van een van haar vele knutselprojecten. Haar rommelige meidenkamer waar van alles rondslingert en boven alles haar altijd vrolijke humeur die ik van binnen voel. Ik mis Enzo zijn onvervalste en eerlijke commentaar en de energie waar hij alles mee doet. Zijn knuffels om 06:00 in de ochtend als hij even bij me in bed kruipt en zijn kijk op de wereld die een jongetje van 6 heeft. Ik voel dat ik me mijn boek moet pakken om voor afleiding te zorgen…
Als Lisette buiten bij een hotspot die ze heeft ontdekt aan het skypen is, maak ik de soep klaar en gooi er de zelfgedraaide gehaktballetjes in. Van de rest draai ik 2 grote ballen en stop ze in de vriezer die kunne we mooi volgend weekend opeten, scheelt weer in het geld. Ik sop met mijn brood in de soep als Lisette binnenstapt en we samen aan het eten beginnen.
Ik pas net met mn billen tussen de kettingen van de schommel als ik ga zitten en mijn telefoon pak. Het is donker buiten en Lisette en ik zitten buiten in een speeltuin te appen met het thuisfront. Alleen daar hebben we WIFI dus zitten we braaf buiten te appen. Overdag is het best mooi weer maar snachts is het nog erg koud dus prettig is het niet. Al het romantische wat in me op komt stuur ik in een appje richting Holland. Ik krijg een app terug met de simpele tekst ‘’ik ook van jou’’met de stugge nuchterheid die mijn man gek genoeg siert. Ik moet er om lachen. Ik denk hij ook wel… Woorden zeggen niet alles…
09:00, dat is beter! Tevreden pak ik mijn boek om nog even in bed te lezen voordat ik opsta en de dag kan beginnen, ik kan er net zo goed gebruik van maken dat de gelegenheid zich voordoet om nog even lekker te luieren.
Als het tien uur is moet ik er dan echt maar uit. Ook Lisette maakt aanstalten om op te staan. Vandaag is het wasdag en opruimdag bovendien moet ik nog even de bugetzaken op orde brengen van de vrijdag dus genoeg te doen. Het is stil en verlaten in het studentenhuis Lisette en ik zijn de enige meiden die nog in het gebouw rondzwerven en eigenlijk is dat heerlijk. We nemen dankbaar gebruik van de gelegenheid om een lange douche te nemen in plaats van de korte gehaaste douchebezoekjes van door de weeks. We verzamelen alle was en sjouwen alles mee naar de kelder onder het gebouw waar het washok is. De vorige dag had ik al aan een paar meiden gevraagd wat het Finse woord voor start is. Aangezien alles in Fins op de wasmachine is aangegeven, terwijl ik de donkere was in de machine prop ben ik daar dankbaar voor want er is echt geen wijs uit te worden.
Nu alle dingen gedaan zijn die gedaan moeten worden plof ik neer op de bank in de woonkamer. Daar kunnen we nu lekker zitten omdat er niemand thuis is. Morgen hebben we besloten een lange wandeling te maken in de hoop wat van de mooie natuur in Finland op te snuiven. Misschien dat we wat mooie foto’s kunnen maken. Voor vandaag houden we een rustdag omdat we de wasmachine in de gaten moeten houden aangezien we 4 wasjes moeten draaien. En misschien is dat niet zo een gek idee, ik heb de laatste paar dagen last van mijn spieren en erg veel hoofdpijn eigenlijk doet mn hele lijf pijn en het voelt alsof ik hele erge spierpijn heb. Ik denk dat alle spanning van de afgelopen maanden nu los komt omdat ik me hier nergens druk over hoef te maken. De afgelopen maanden gingen als een sneltrein en met alles eromheen is dat me geloof ik niet in de koude kleren gaan zitten. Mijn lijf zegt nu dat het tijd is om even wat gas terug te nemen en aangezien hier dat even kan moet ik dat maar in die 3 weken doen zodat ik vol gas weer verder kan als ik thuis ben.
Ik denk erg veel aan thuis, het is zaterdag en er is geen afleiding die school heet. Ik mis de zelfverzekerdheid en de kalmte van Rein, zijn warmte tegen me aan en zelf zijn gemopper zo af en toe. En in een dagdroom zie ik m door de deur hier heenstappen als verassing. Ik mis het vrolijke geklets van Esmee en haar freubelrommel op tafel van een van haar vele knutselprojecten. Haar rommelige meidenkamer waar van alles rondslingert en boven alles haar altijd vrolijke humeur die ik van binnen voel. Ik mis Enzo zijn onvervalste en eerlijke commentaar en de energie waar hij alles mee doet. Zijn knuffels om 06:00 in de ochtend als hij even bij me in bed kruipt en zijn kijk op de wereld die een jongetje van 6 heeft. Ik voel dat ik me mijn boek moet pakken om voor afleiding te zorgen…
Als Lisette buiten bij een hotspot die ze heeft ontdekt aan het skypen is, maak ik de soep klaar en gooi er de zelfgedraaide gehaktballetjes in. Van de rest draai ik 2 grote ballen en stop ze in de vriezer die kunne we mooi volgend weekend opeten, scheelt weer in het geld. Ik sop met mijn brood in de soep als Lisette binnenstapt en we samen aan het eten beginnen.
Ik pas net met mn billen tussen de kettingen van de schommel als ik ga zitten en mijn telefoon pak. Het is donker buiten en Lisette en ik zitten buiten in een speeltuin te appen met het thuisfront. Alleen daar hebben we WIFI dus zitten we braaf buiten te appen. Overdag is het best mooi weer maar snachts is het nog erg koud dus prettig is het niet. Al het romantische wat in me op komt stuur ik in een appje richting Holland. Ik krijg een app terug met de simpele tekst ‘’ik ook van jou’’met de stugge nuchterheid die mijn man gek genoeg siert. Ik moet er om lachen. Ik denk hij ook wel… Woorden zeggen niet alles…
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
